Karta pamięci to niewątpliwie jeden z najważniejszych odkryć naszych czasów. Ich historia sięga 1994 roku. Nie zawsze zdajemy sobie sprawę jak istotne miejsce w naszym codziennym życiu zajmują. Na przestrzeni lat ewoluowały, dając nam i naszym urządzeniom coraz większe możliwości. Stawały się nośnikiem coraz mniejszym i coraz szybszym. Dziś w sprzedaży można spotkać głównie karty SD, microSD oraz moduły CF.
Obecnie trudno sobie wyobrazić działanie niektórych urządzeń elektronicznych właśnie bez kart pamięci (Aparaty fotograficzne, telefony, laptopy, komputery, odtwarzacze muzyki i filmów, ramki multimedialne, konsole czy inne urządzenia wyposażone w czytniki)
Najczęściej karty pamięci wykorzystuje się do instalacji aplikacji, przechowywania danych, oprogramowania, czy zabezpieczeń.
Największą chyba ich zaletą jest prostota użytkowania a zaraz potem szybkość działania, podporność na czynniki zewnętrzne oraz wytrzymałość.
Karty Pamięci to innymi słowy pamięć flash, które są pewnym rodzajem pamięci zewnętrznej, ROM wielokrotnego zapisu. Ten typ pamięci EEPROM pozwala na zapisywanie i usuwanie danych z wielu komórek pamięciowych naraz. Od pamięci RAM odróżnia ją to, żepo odłączeniu stałego zasilania pamięć ta nie jest wykasowywana. W związku z tym karty pamięci możemy bez problemu przenosić i odłączać i zawsze będziemy mieć dostęp do danych. .
Zasada działania Kart Pamięci
Pamięć flash działa zupełnie inaczej niż tradycyjny dysk HDD, w którym są elementy ruchome mechanicznie np. kręcących się talerze, czy głowice. W tym rodzaju pamięci flash kondensator (w odróżnieniu od pamięci typu RAM) jest zastępowany dwoma bramkami tranzystorowymi – sterującą oraz pływającą, która jest odpowiedzialna za zatrzymywanie elektronów nawet po odłączeniu zasilania. Następnie Elektrony te wpływają na pole elektryczne bramki sterującej. Można zatem odróżnić naładowaną komórkę pamięci od nienaładowanej. Jeżeli natomiast chcemy usunąć dane, wprowadzane jestnapięcie kasującego, które usuwanie elektrony z bramki pływającej. Ot to cała uproszczona zasada działania pamięci EEPROM.
Jest jeszcze wiele typów pamięci, które różnią się techniką wykonania i zasadą ich funkcjonalności np. NAND i NOR., (rozmieszczenie komórek w pamięci)
Czy też SLC i MLC, które różnią się poziomem naładowania komórek. SLC zasilana jest jednym napięciem i albo komórka jest naładowana albo nie. Natomiast MLC może mieć różne poziomy naładowania co znaczy, że przy takiej samej liczbie komórek pamięci możemy zapisać więcej danych.
Niestety karty pamięci mają również wady.
Podstawową z nich jest zużywanie się liczone przez określoną ilość zapisów. Następnie komórki pamięci uszkadzają się. Producenci, w celu zniwelowania tego problemu Oprogramowują karty pamięci tak aby zrównoważyć zużycie poszczególnych komórek. W związku z tym zapis jest realizowany po różnych komórkach jednocześnie, tak aby każda komórka miała porównywalne zużycie. Niestety w przypadku uszkodzenia tego oprogramowania odzysk danych jest bardzo trudny.
Nie jest też możliwe nadpisanie danych na karcie. Działaniem pierwotnym musi być najpierw skasowanie a następnie ponowne zapisanie poprawionych danych.
Rodzaje kart
Jeszcze niedawno można było spotkać na rynku równe rodzaje kart różnych producentów. A co jeszcze ciekawsze niektórzy producenci mieli dedykowane karty do swoich własnych urządzeń. Np. MMC czy XDpicture czy Memory Stick
Obecnie stosuje się raczej jeden rodzaj kart, a mianowicie SD, czyli Secure Digital. Standard ten stał się popularny ze względu na swoje rozmiary, gdzie wyparł inne rodzaje kart właśnie ze względu na małe rozmiary obudowy. Teraz mamy najczęściej do czynienia ze standardem microSD. Pierwsze karty SD miały maksymalną pojemność 2 GB. Jak należało się spodziewać wkrótce ta pojemność okazała się niewystarczająca, wprowadzono więc nośniki SDHC, które już dawały większe możliwości nawet do 32GB i to wszystko dzięki nowemu, szybkiemu portowi 2.0.
Jednak dzięki rozwojowi techniki i plików multimedialnych wymusił na producentach standard SDXC, których pojemności zaczynają się od 64GB.
Ze względu na szybkość transferu danych karty też mają różne oznaczenia.
W związku z tym karty dzieli się na cztery klasy
: 2, 4, 6 i 10,które definiują minimalną prędkość zapisu (kiedyś producenci podawali minimalną prędkość odczytu – co mogło wprowadzać w błąd).
klasa druga zapisuje z prędkością minimum 2 MB/s,
klasa czwarta ma mieć już 4 MB/s,
klasa szósta - 6 MB/s,
klasa 10 aż 10 MB/s.
Ten podział jest jednoznaczny i czytelny dla użytkowników, a producentom utrudnia nadużycia, bowiem karta która zapewnia np. 5Mb/s będzie nadal zaliczana do klasy 4.
Dodatkowo klasę 10 podzielono na dwa nowe standardy U1 i U3, gdzie ten drugi ma zapewnić transfer co najmniej 30 MB/s
Oddzielną kategorią są karty typu CompactFlash, które są przeznaczone dla profesjonalistów. Osiągają one nawet 166 Mb/s
Podstawowe błędy popełniane przez użytkowników kart pamięci
- Wyciąganie karty z urządzenia bez jej odinstalowania (odmontowania) w systemie operacyjnym
Urządzenie może zapisywać lub odczytywać dane z karty w tle. Jeżeli o tym nie wiem i wyciągniemy kartę, łatwo ja fizycznie uszkodzić bądź zatrzeć tablicę danych. Poprawne odinstalowanie zapobiegnie wyjęciu karty w niewłaściwym momencie. Niektórzy też doradzają wyłączenie urządzenia zanim wyjmiemy z niego kartę.
- używanie czytników wątpliwej jakości.
Na czytnikach kart nie warto oszczędzać. Jeżeli wydajemy na kartę kilkadziesiąt złotych warto zainwestować też w porządny czytnik, który karty nie uszkodzi. Dane są przecież bezcenne.
- używanie pełnej pojemności karty
Niektórzy bardziej zaawansowani użytkownicy kart radzą też by nie zapisywać karty do końca. Ma to zapewne związek ze zużywaniem komórek pamięci. Kontroler nie ma wtedy możliwości zamiany komórek bardziej wykorzystanych.
O czym warto wiedzieć:
- dobrze jest sformatować kartę w urządzeniu, w którym będzie używana.
Ta operacja dobrze wpłynie na porządek w partycji i zapisywanych na kartę danych
- nie zaginaj, nie otwieraj, nie nagrzewaj
Kart pamięci nie trzeba specjalnie traktować, ale trzeba pilnować kilku podstawowych zasad. Generalnie nie boją się wilgoci, upadków, czy lotniskowych skanerów, natomiast uważać należy jak z każdym sprzętem elektronicznym na otwarte słońce. Nie należy karty rozmontowywać no i co ważne zginać czy w innej formie deformować.
- zanim zaczniemy przenosić dane, sprawdźmy poziom naładowania baterii urządzenia. Jeśli będzie niski lepiej podłączyć ładowarkę. Zanik zasilania podczas kopiowania może uszkodzić system plików
Jakie karty do których urządzeń:
Do smartfonu najlepiej używać kart SDHC Ultra. To uniwersalne karty charakteryzująca się dużą prędkością zapisu i szybkie kopiowanie plików. Poradzi sobie nawet z nagrywaniem filmów o rozdzielczości 4K
Jeżeli Ci zależy zwłaszcza na kręceniu filmów UHD i ich szybkim przenoszeniu warto zainwestować w kartę SDXC Pro+. Charakteryzuje się ona błyskawicznym otwieraniem aplikacji oraz transferem.
Na wakacje, rajdy, czy przygody sportowe dobrze jest kupić kartę wyjątkowo odporną na czynniki zewnętrzne – wodę morską, słońce, błoto oraz wahania temperatury. To karta o symbolu SDHC UHS-I
Odzyskiwanie danych, zdjęć czy dokumentów z uszkodzonej karty pamięci nie jest prostym zadaniem, dlatego zalecamy częste wykonywanie kopii zapasowych. Pełna oferta odzyskiwania danych znajduje się na stronie http://wolainfo.pl/odzyskiwanie-danych-z-kart-pamieci/
